Opmerking over religie. De bevolking van Yao Noi is volgens
onze reisgidsen islamitisch en inderdaad weerklinkt op gezette tijden de oproep
van de moskee, net als later op Lanta.
Niemand lijkt zich hier iets van aan te
trekken. Wel hebben veel vrouwen een vaak vrolijk gekleurd sjaaltje om hun
hoofd en verkoopt de 7-11 zoals gemeld geen bier en whisky. Boeddha is zo goed
als afwezig. Juist de jonge moslima's vallen ons op door zelfbewust en charmant
gedrag.
Vandaag onze eerste massagebeurt bij Arat en haar
echtgenoot. De route naar Arat is nog even zoeken. Er hangt bij de gesloten
(enige) ijssalon in het dorp een spandoek met uitleg.
Als je het eenmaal weet
is het een makkie. We zijn snel bij haar huis...
Ze is ons aangeraden door vrienden. Helaas hebben we geen
foto van hen, dus Arat komt bij het noemen van hun namen niet verder dan
vriendelijk knikken.
Net iets anders dan het buigen, strekken en knakken van de
dames bij Pasai. Arat bemoeit zich met Hettie, meneer Arat met mij. Ontdekt
pijnlijke plek rechterdij, precies waar ik die een maand geleden forceerde. Au.
Achteraf even bespreking.
Daarna verder naar het zuidoosten...
... langs Holy Spring Water,
en die heilige bron ligt
langs de weg langs de westkust. Het heilige water stroomt gewoon uit een blauwe slang, De bouwsels eromheen zijn vervallen.
De weg loopt ongeveer dood bij een café'tje met
blauwe hangmatten tussen de bomen aan het strand. Het blijkt gedreven te worden
door een Italiaan. Hij heeft wijn, maar dat is voor ons te vroeg. Kokosnotensap
is wel zo lekker.
Einde middag weer een plensbui.
We zitten dan net bij de
Parabar achter een thai-soep. De Parabar heeft wijn, de goedkoopste witte, uit
Zuid-Afrika, is niet slecht.
Wijn blijkt bijzonder in Thailand, althans hier. Bier is de
drank, Chang (Olifant), Singha of Leo. Met Chang valt goed te leven. De
thai-wiskey die ik in Krabi Town kocht, Thong Hong, lijkt het meest op een brandewijn als Vieux. Ook daarmee valt te leven. Maar om dat nou whisky te noemen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten