22-12-2015, dinsdag - naar Koh Lanta

Vandaag gaan we naar Koh Lanta. De kaartjes hebben we gisteren gekocht bij de opgewekte gehoofddoekte jonge vrouw van de winkel om de hoek (600 B p.p.).

Nog een blik op ons interieur:

Afscheid van onze vriendelijke huisbaas en zijn vrouw, we betalen hem de scooter en de 6000 B voor de bungalow. (Dat was dus 1000 B per nacht.)

Wachten op de taxi.

Om 08.35 verschijnt de taxibakkie. Om 09.15 vertrekt de speedboot naar Ao Nang (pier Tha Len). 

Om 09.45 zijn we op de veerboot naar Lanta, die 10.15 vertrekt 

 

en 12.30 aankomt op de pier in het noorden van Lanta Yai. 

Maar dan zijn we nog niet op de wal! Een enorm gedrang! Iedereen moet 10 B betalen wegens kosten schoonhouden eiland.... We zoeken een taxi. We vinden er een die begint met 800 B, maar uiteindelijk reed hij ons er voor 500 B heen.

Om 14.30 staan we bij Sun Moon Bungalows, geboekt via Agoda. Dat ligt helemaal in het zuiden van Lanta, pal na de sjieke resorts Pinalay (heel duur) en Anda Lanta (gewoon duur).

Sun Moon is niet sjiek, maar de bungalows staan lekker ver van elkaar in een grote tuin met vlinders en bloemen. We krijgen er een van het ouderwetse model, op palen en gemaakt van bamboe en hout. Het waterreservoir van de wc lekt een beetje, net als de douchekraan, en de deur van het badkamertje zwaait spontaan open, Hettie repareert dat met wat bamboestaafjes. Geen koelkast. Op de veranda een laag tafeltje met het Thaise en Engelse alfabet, geen stoelen, wel kussens. (De meeste andere bungalows hebben gewone tafeltjes en stoelen, en zijn van beton.)

Hier wat beeld:

 Als we een mango eten krijgen we gezelschap van tamelijk brutale apen (makaken), die duidelijk óók van mango houden. Het vergt wat dreigen met steengooi-gebaren en zweepachtig zwiepen met een touw om ze op afstand te houden, maar tenslotte gaan ze dan maar de prullenbakken van andere bungalows omkeren.

Als we daarna naar het strand lopen steekt er een hagedis over van ruim een meter lang, een varaan. Welkom in het oerwoud, het resort ligt vlakbij het National Park.

Motobike huren? Tja, mevrouw toont een folder met wat modellen en prijzen, maar ze heeft ze niet staan. Aan de overkant van de straat is een winkel die ze wel heeft. Daar huren we er een, een Yahama XT 125. Het blijkt een prima ding, maar niet erg zuinig. 1250 B voor vijf dagen, achteraf betalen. Paspoort als onderpand. (Dat schijnt normaal te zijn.) Helm? Ach nee, laat maar. Net als op Yao Noi rijdt vrijwel niemand met helm. Verzekering? Net als op Yao Noi hebben we het er niet eens over. Tot zo ver de wijze raad van reisgidsen... Gelukkig heb ik een motorrijbewijs, dat scheelt vast.

Het strand is prettig breed en er komt een riviertje in uit. Rechts (als je in zee staat dus links) is Anda Lanta (vrij toegankelijk), dan volgen drie bars annex restaurants die ook hutten verhuren en zich dus resort noemen.

We drinken een lassi in die helemaal in de hoek, de Sunset Bar. (Het wemelt van de Sunset-bars aan zee, volgens mij.)